Szkoła Podstawowa
im. Wandy Chotomskiej w Bogucinie

Informacje dotyczące zasad zwiedzania oraz szczegóły makabrycznej zbrodni, jaka miała tu miejsce, przybliżyła nam przewodniczka. Zwiedzając obiekty, dowiedzieliśmy się od niej, że obóz zaczęli  budować jeńcy rosyjscy w 1941 roku, skazani jako pierwsi na pobyt na Majdanku, później był rozbudowywany przez  Żydów, których masowo zwożono  z całej Europy. Ich los był najgorszy po przyjeździe.  Zdrowi trafiali do niewolniczej pracy, niezdolni do pracy do komór gazowych. Ciała ich palono w piecach lub wywożono do pobliskich lasów, gdzie zakopywano w dołach. Dochodziło też do masowych rozstrzeliwań więźniów żydowskiego pochodzenia. Zbrodnicza załoga niemiecka wyżywała się  na więźniach bez powodu, bijąc i stosując wymyślne tortury. Życie w obozie było nie do zniesienia. Przebywający w nich  otrzymywali głodowe racje żywnościowe. Ludzi nie leczono, więc  dużo osób zmarło z powodu chorób i ciężkiej pracy. Oprócz ludności żydowskiej trafiali do obozu głównie Polacy, choć i przedstawiciele innych narodów, głównie oskarżeni o sabotaż na szkodę  Niemiec. W wyniku masowych rozstrzeliwań, egzekucji w komorach gazowych oraz z powodu tragicznych warunków bytowych życie straciło tu około 78 tysięcy osób. Obóz wyzwolono w lipcu 1944. Zebrano prochy spalonych więźniów, usypując wielki kopiec i budując pomnik upamiętniający wszystkich pomordowanych przez  Niemców. Obóz po wyzwoleniu posłużył Rosjanom do więzienia przeciwników komunizmu.