Szkoła Podstawowa
im. Wandy Chotomskiej w Bogucinie

W tym roku  nasza szkoła nie przygotowała tradycyjnej akademii, ale to nie zanaczy, że nie pamiętamy o ważnych momentach w dziejach naszej ojczyzny. Przypomnijmy zatem kilka faktów związanych ze świętami narodowymi.
Od 16 lat obchodzimy w naszym kraju Dzień Flagi Państwowej. To ważne święto zostało ustanowione przez sejm Ustawą o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej.
Biel i czerwień rozpowszechniły się bardzo szybko i towarzyszyły Polakom we wszystkich ważnych wydarzeniach. Były symbolem państwa, które nie istniało, i narodu, który pod tymi barwami wybijał się na niepodległość.
Polskie barwy narodowe, wyrosłe z piastowskiego znaku herbowego, były obecne i nadal towarzyszą nam we wszystkich ważnych wydarzeniach i w codziennym życiu. Polska flaga powiewa wszędzie tam, gdzie byli i są Polacy. Należy otaczać ją czcią i szacunkiem. Jest to patriotyczny obowiązek każdego Polaka.
Na początku maja zawsze wspominamy doniosły akt w historii Polski, świadectwo patriotyzmu i wyraz demokratycznych przekonań naszego narodu - uchwalenie konstytucji.
3 maja 1791 roku Polacy uchwalili pierwszą w Europie i drugą na świecie konstytucję, czyli ustawę określającą zasady rządzenia w państwie. Była to ostatnia szansa na ratowanie naszej ojczyzny.
Polska w XVIII wieku pogrążyła się w chaosie wskutek samowoli magnatów i nieudolnych rządów dynastii saskiej. Coraz częściej  w wewnętrzne sprawy Rzeczypospolitej mieszały się państwa ościenne.  Wielka swoboda i samowola szlachecka doprowadziły do osłabienia państwa i poddania się obcym wpływom. Dyplomaci rosyjscy i pruscy, wykorzystując obowiązujące prawo zrywania sejmów – liberum veto – hamowali wszelkie próby naprawy ustroju Rzeczypospolitej.
Po katastrofie I rozbioru światli Polacy zaczęli nawoływać do naprawy ojczyzny. Najwybitniejszy reformator okresu Sejmu Wielkiego – Hugo Kołłątaj – obok spraw gospodarczych poruszał również kwestie społeczne, między innymi ucisk mieszczan i chłopów.
W kilkanaście lat po I rozbiorze widoczne było odrodzenie narodu. Powszechnie żądano uchwalenia nowych praw, które zapewniłyby Polsce siłę i rozwój.
W Warszawie zebrał się sejm, zwany Sejmem Czteroletnim. Obradom przewodniczył marszałek Stanisław Małachowski, a wśród posłów przeważali ludzie mądrzy i rozsądni, szczerzy patrioci.

Konstytucja 3 Maja 1791 roku zawierała podstawowe zasady ustroju Polski.
Władzę podzielono na ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą.
Zniesiono liberum veto. W sejmie wprowadzono zasadę uchwalania ustaw większością głosów.
Wprowadzono zasadę dziedziczenia tronu.
Rząd, zwany Strażą Praw, a królem na czele, za swoją działalność odpowiadał przed sejmem.
Ograniczono wpływy magnaterii.
Mieszczanom nadano liczne prawa, a miastom zapewniono możliwość rozwoju.
Chłopów wzięto pod opiekę państwa i rządu królewskiego.
Tak brzmiał sejmowy manifest, który potwierdził, że Polska weszła na drogę oświeceniowego postępu i reform.
Była wielkim dziełem odradzającego się narodu.

W dzisiejszych trudnych czasach tym bardziej powinniśmy pamiętać o naszych symbolach i tradycjach, o naszej historii.