Szkoła Podstawowa
im. Wandy Chotomskiej w Bogucinie

   W leśnej scenerii stylizowanej na słowiańską puszczę uczniowie przypomnieli nam, skąd pochodzimy, gdzie jesteśmy i dokąd zmierzamy. Przywołano legendę o powstaniu państwa polskiego, symbolikę orlego gniazda, czasy świetności naszej ojczyzny oraz trudny i długotrwały okres niewoli. Mroczna scena pantomimy “Rozbiory” podkreśliła grozę czasu upadku Rzeczypospolitej.

   Uczniowie zrozumieli, w jaki sposób nasz kraj został pozbawiony miejsca na mapie i – co najważniejsze - jak odzyskał swą wolność. Chórzyści przypomnieli tradycyjne ułańskie pieśni, a piątoklasiści - Patryk Syroka i Krystian Wojnowski - w brawurowy sposób zaśpiewali mało znaną piosenkę “Nie masz nad żołnierza dzielniejszego człeka”. Nie zabrakło pięknej, czasem wzruszającej recytacji polskiej poezji w wykonaniu Zuzanny Szewczyk, Natalii Szlachetki, Barbary Bogusz, Mai Błach i Wiktorii Kapicy. Prawdziwą ozdobą inscenizacji był występ p. Bernadetty Węglińskiej  - Korzan, która przy akompaniamencie pani Magdaleny Klimczak wykonała dawną pieśń “Dalej, bracia do bułata”, przypominając, że “Sarmata umie jeszcze wolnym być”.
Blask ogniska i odgłosy lasu towarzyszyły Polakom w ich “nocnych rozmowach”, sugestywnie przypominały atmosferę gawędy harcerskiej. W najsłynniejszej pieśni harcerzy “Płonie ognisko” młodzież opowiedziała “o rycerstwie spod kresowych stanic, o obrońcach naszych polskich granic”, a ponad nami huczał dębowy las.
W podniosłym, patriotycznym nastroju zakończyliśmy naszą gawędę słowami Jana Pietrzaka:

Z głębi dziejów, z krain mrocznych
Puszcz odwiecznych, pól i stepów
Nasz rodowód, nasz początek
Hen od Piasta, kraka, Lecha.
Długi łańcuch ludzkich istnień
Połączonych myślą prostą
Żeby Polska, żeby Polska
Żeby Polska była Polską”.